Dementie

Een zin uit het gedicht "Waar we zijn" trof mij.
Hein Stufkens is dichter (en ook filosoof en spiritueel en Zen-leraar). Zijn vrouw Brigitte is dement. Hein schreef een dichtbundel "Gebroken brein - Dagboek van een demente dichter".
Het laatste fragment uit het gedicht:

 
Je bent hier honderd keer geweest, zeg ik, met mij.
Ik niet, zegt zij. 

Dit deed mij aan denken zetten: wat is dementie? Voornamelijk verlies van geheugen.
Het volgende wat in mij opkwam: wat met Meesters en hoog-spirituele mensen? Zij leven in het nu, dan is er toch geen verleden? Hoe zit dat dan?